17 december 2020

De toekomst. Het onderwerp van deze column. En dan in het bijzonder de toekomst ná april 2021. Want de complete periode hieraan vooraf ben ik nu al meer dan beu. Waarom na april? Als het goed is zijn de kwetsbaren onder ons dan beschermd. Dit zou betekenen dat we vanaf dat moment de schade enigszins in kunnen halen. Laten we het hopen, want de schade is behoorlijk. In de breedste zin van het woord …

Ik begin met m’n moeder een knuffel te geven in plaats van dat voorzichtige elleboogje. Het eelt staat op m’n ellenboog door het ‘handen schudden 2.0’. Vervolgens ga ik richting de horeca. Voor mezelf, maar niet in de laatste plaats voor al die bedrijven waarvan ik me nauwelijks kan voorstellen hoe ze -vooralsnog- het hoofd boven water houden. Voor een deel komt april 2021 vast en zeker te laat, hun zakelijke perspectief eindigt in 2020…

Bij Phoenix gaan we in 2021 volle bak door met hetgeen waarmee we al tijden bezig zijn. Eerlijk is eerlijk, door de COVID-19-paniek was er sprake van een korte pauze. ‘Was’, want inmiddels hebben we dat alweer achter ons gelaten. Want juist nu is het belangrijk om te blijven bewegen, leren en verbeteren. Lean, scrum, 5S … wij zijn er weer druk mee bezig en na die korte pauze (of noem het paniekaanval), voelt dat super goed.

Wat me opvalt in dit soort processen; het enthousiasme waarmee de jeugd haar rol oppakt. De jeugd (het blijft overigens een relatief begrip), durft fouten te maken en bij een volgende poging gaat het goed. Ze komen met oplossingen voor problemen die ik zelf niet eerder onderkend heb. Daarbij houden ze afstand tot processen en komen vervolgens met effectieve oplossingen. Tot slot maken ze mij ook duidelijk waarom zij ‘de jeugd’ zijn en ik niet. Ze trappen namelijk niet in mijn valkuil uit het verleden … mega veel uren maken en dan oprecht denken dat je daar effectiever door wordt. Het is zo nu en dan ook allemaal behoorlijk confronterend voor me …

Natuurlijk zijn er in een team van bijna 50 personen ook collega’s waar verandering (lees: continuous improvement) best moeilijk voor is. Het is dan ook extra mooi om te zien dat juist die collega’s steeds vaker op de proppen komen met hele goede optimalisatie-ideeën. En je merkt -zonder dat ze het hardop uitspreken- dat ze daar dan stiekem toch best wel trots op zijn.

Ik kom in flow, deze column -aan de vooravond van de feestdagen- is nog niet klaar. We gaan nog even door dus …

De afgelopen jaren hebben we het overgrote deel van ons machinepark vervangen door nieuwe, snelle en zuinige machines. Met daarbij ruim voldoende overcapaciteit. De komende tijd gaan we dus gebruiken om die investeringen vol te ‘pompen’ met werk. Daar vult mijn compagnon op dit moment -met succes- zijn dagen mee. Het resultaat? Met ingang van januari gaan we weer aan de slag met een 2-ploegen systeem … net als voor COVID-19.

In de wetenschap dat bestaande en nieuwe klanten de weg naar onze rubberpersen (weer) weten te vinden, sluit ik deze column én het jaar 2020 dan ook af. Ik eindig daarbij met de COVID’ klassieker: blijf gezond & natuurlijk de welbekende fijne feestdagen!