26 maart 2021

Plezier hebben in je werk. Het onderwerp van deze column. Super belangrijk natuurlijk want een groot deel van je leven ben je aan het werk. Natuurlijk is plezier hebben náást je werk net zo belangrijk, maar dat is stof voor een andere column.

Wellicht goed om bij dit onderwerp met mezelf te beginnen. Mij geeft het plezier om Phoenix samen met mijn collega’s stapje voor stapje beter te maken. Vaak een stapje voorwaarts en soms een stapje terug als een idee in de theorie nét wat beter werkt dan in de praktijk.  Zelf bekijken hoe het beter kan is belangrijk maar… nog véél belangrijker vanuit mijn rol is het om te faciliteren, vorm te geven aan de juiste structuur. Zodat de voorwaarden er zijn voor collega’s om bezig te zijn met verbeteren. Van werkplekinrichting, veiligheid, netheid, comfort, tot kwaliteit en nog veel meer. Dit alles leidt tot veel werkplezier en betrokkenheid en -niet onbelangrijk- leidt het als vanzelf tot een goed resultaat. En tot mijn grote plezier (ja, alweer ) bedenken we samen allerlei verbeteringen. De één is goed in het herkennen van het probleem ofwel verbetermogelijkheid, de ander in het bedenken hoe het beter kan en weer een ander is juist goed in de implementatie van de verbetering. Waardoor het ‘steeds beter worden’ een echte teamprestatie wordt.

Ook successen geven veel plezier. Als we alweer een enthousiaste nieuwe klant hebben ‘gescoord’ en het project gaat als een zonnetje door de fabriek; dan zie je de -zeer terechte- trots op de gezichten. En dat zien we de afgelopen tijd vaker en vaker. Want gelukkig -en inderdaad, met trots- kunnen we concluderen dat onze inspanningen om de rubberperstechniek met meer energie uit te dragen in ‘de wereld’ tot succes hebben geleid.

Het lijkt in deze column alsof we bij Phoenix alleen maar plezier hebben. Enerzijds is dat natuurlijk omdat ‘plezier’ nu eenmaal het onderwerp is van de column en anderzijds is dat omdat het ook écht leuk is bij Phoenix. En als het eens wat tegenvalt? Dan hoort er dat -het lijkt wel het echte leven- gewoon bij en is de volgende dag in potentie weer een topdag.

Het allereerste zinnetje van deze column maakt dat dit m’n laatste column is. Want al komt er iedere keer best een leuk stukje uit -al zeg ik het zelf- de bevalling doet toch te veel pijn en in tegenstelling tot wat er altijd wordt beweerd: dat ben je niet zomaar vergeten :)…

Dus bij deze eindigt de korte ‘reeks’ van columns, bedankt voor het lezen en tot ziens bij Phoenix 3D Metaal!